Wiele poważnych chorób może mieć swoją przyczynę w tłumieniu naturalnych potrzeb organizmu. Ajurweda wyróżnia 13 różnych impulsów, które ciągle tłumione, mogą wywołać zaburzenia zdrowotne natury somatycznej ale i psychicznej. Mechanizm powstawania zaburzenia jest taki sam we wszystkich przypadkach: gdy dana potrzeba zostaje stłumiona, bioenergia (głównie apana vata) gromadzi się i zaczyna oddziaływać patologicznie. Inaczej jeśli chodzi o impulsy mentalne – te należy kontrolować i często poskramiać, jeśli przybierają postać niezgodną z ogólnie przyjętymi normami moralnymi (np.dewiacje).
Spośród impulsów, których tłumienie może przyczynić się do stanu chorobowego, najważniejszymi są oddawanie stolca i oddawanie moczu. Zatrzymywanie stolca może wzmagać bóle głowy i niestrawność, zatrzymywanie moczu natomiast skutkuje sztywnością okolicy lędźwi, kamieniami moczowymi i bolesnością przy oddawaniu moczu. Zatrzymywanie gazów powoduje przede wszystkim wzdęcia, kolki, ucisk na serce czy guzy fantomowe. Tłumienie kichania skutkuje migrenami, kręczem karku a nawet, w ciężkich przypadkach, porażeniem twarzy. Unikanie napojów powoduje osłabienia, omdlenia, bóle serca i depresje; tłumienie uczucia głodu skutkuje natomiast zawrotami głowy, kolką, osłabieniem czy przebarwieniami skóry. Zawroty głowy, zaburzenia trawienia i bóle całego ciała mogą towarzyszyć osobom, które mało śpią. Zatrzymywany odruch kaszlu powoduje jego nasilenie, duszności, czkawkę i brak apetytu. Powstrzymywanie się od ziewania może powodować kurczowe drgawki, skurcze czy drżenie mięśni. Zatrzymywane łzawienie oczu powoduje katar, chroniczne zapalenie śluzówki nosa, bóle głowy a nawet schorzenia serca. Tłumiony odruch wymiotny grozi dusznością, swędzeniem, chorobami skóry, gorączką i obrzękami. Wreszcie tłumiony popęd seksualny znajduje swoje odbicie w bólach narządów płciowych i odbytu, zatrzymaniu moczu czy impotencji i bezpłodności.