fbpx
Na dzisiaj coś mądrego.
Według ajurwedy w ludzkim ciele
znajdują się dwa typy wewnętrznych organów: stałe
(solid) i puste (hollow). S
tałe charakteryzują się tym, że są niezbędne do
funkcjonowania organizmu w ogóle i nie mogą zostać usunięte chirurgicznie.
Puste natomiast nazwane zostały tak z powodu tego, że zawierają w większości
pusty obszar (w postaci rurki lub worka), np. jelita czy żołądek. Puste organy
są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, ale ich usunięcie nie
grozi śmiercią. Ajurweda opisuje 6 stałych i 6 pustych narządów, które są ze
sobą powiązane.
Pierwszym z sześciu stałych
narządów jest serce. Serce kontroluje przepływ krwi przez całe ciało i jest
siedziskiem Prany, która według Charaki kontroluje mentalną aktywność. Jest też
odpowiedzialne za jakość naczyń krwionośnych. Z punktu widzenia ajurwedy, serce
wiąże się z kaphą, ponieważ jest zbudowane z tkanki mięśniowej (ziemia), ale
energetycznie, poprzez działanie na krew z pittą i elementem ognia. W sercu
zaczyna się również nadi nazywane kanałem serca.
Płuca kontrolują przepływ wody i
Prany przez całe ciało. Prana i tlen docierają do dwóch płuc i są stąd dystrybuowane
na całe ciało. Tylko, gdy Prana może swobodnie przepływać przez nadi, woda może
prawidłowo wędrować przez srota, nawadniając cały organizm. Płuca związane są w
żywiołem wiatru i bioenergią wata.
Wątroba, kolejny z narządów
stałych, kontroluje przepływ Prany i krwi bez przeszkód, odpowiedzialna jest za
odtruwanie organizmu i produkowanie żółci niezbędnej w procesie trawienia.
Produkuje i przechowuje witaminy, minerały i glukozę. Jej zadanie według
ajurwedy polega na „trawieniu” pięciu żywiołów, wyciągniętych z pokarmu i
transformację ich w formę, w której mogą być użyte przez organizm. Może odbywać
się to dzięki Bhuta-Agnis – pięć ogni wątroby, które „trawią” żywioły. Wątroba  jest narządem pitty, stąd też pojęcie pitta
tłumaczy się niekiedy jako żółć.
Śledziona kontroluje proces
trawienia i tworzenia się krwi, jest odpowiedzialna również za budowę mięśni.
Jednak najważniejszym jej zadaniem jest obrona i ochrona organizmu przed
bakteriami, wirusami i innymi organizmami chorobotwórczymi. Poprzez jej związek
z krwią, śledziona zaliczana jest do narządów skorelowanych z pittą. Jednakże
łączy się także z bioenergią kapha, ponieważ jest związana z ziemią i jej
atrybutem wzrostu. Jak mówi ajurweda, różnica między mięśniami i tłuszczem
(obydwa zawierają wodę i ziemię) wynika z ciepła, jakie daje krew produkowana
przez śledzionę. Ciepło to podgrzewa tłuszcz zamieniając go w mięśnie. Tłuszcz
porównywany jest do żelatynowego proszku i wody tworzących razem miękką,
niestabilną konstrukcję; mięśnie z drugiej strony porównywane są do mieszaniny
ciasta w proszku i wody, która wstawia się do piekarnika i piecze. Rezultatem
jest solidna struktura, bardziej stabilna od galaretowatego tłuszczu.
Płyny w organizmie kontrolują
nerki. Według ajurwedy, nerki odpowiedzialne są również za kości, szpik kostny
i wpływają na narządy rodne (z racji bliskości położenia w obszarze
kontrolowanym przez vatę). W nerkach odbywa się proces filtracji – gdy wody
pozostaje za dużo, wiąże się to z przewagą bioenergii kapha; gdy natomiast mamy
do czynienia z wysuszeniem organizmu i nadmiernym wydalaniem wody – w nerkach
panuje wata.
Osierdzie nie jest narządem
stricte, ale zostało uznane w ajurwedzie za takowy. Jest to worek, który otacza
serce; skorelowany jest z przeponą, naczyniami krwionośnymi  w obrębie serca i klatki piersiowej. Według
ajurwedy, osierdzie organizuje przepływ kaphy w organizmie.
Wśród narządów pustych, na
pierwszym miejscu znajduje się żołądek, połączony z przełykiem na górze i
odźwiernikiem z jelitem cienkim. Głównym zadaniem żołądka jest zmiękczanie
pokarmu za pomocą kwasu i soków trawiennych. Miazga, która się tworzy, jest
transportowana dalej do dwunastnicy. Żołądek działa w połączeniu ze śledzioną
poprzez co oddziałuje na tworzenie się mięśni. Podobnie jak śledziona, żołądek
również jest pod dominacją bioenergii kapha.
Jelito grube, zbudowane z czterech
sekcji, absorbuje wilgoć i niektóre składniki odżywcze ze strawionego
pożywienia; jest również najważniejszym narządem absorpcji Prany z pokarmu. Pod
wpływem bakterii, które w nim zamieszkują, wytwarzają się w jelicie niektóre
witaminy. W jelicie również produkowany i poprzez nie wydalany jest kał. Jelito
grube łączy się z żywiołem wiatru i watą i skorelowane jest z płucami.   
Jelito cienkie to główne miejsce trawienia i wchłaniania
substancji odżywczych. Dociera tu żółć, produkowana przez wątrobę oraz
wydzielane są enzymy trawienne trzustki i sok jelitowy. W przeciwieństwie do
kwaśnego odczynu soku żołądkowego, środowisko jelita cienkiego jest zasadowe.
Jelito jest, według ajurwedy, siedzibą Agni, ognia trawiennego oraz żywiołu
ognia w postaci bioenergii pitty.
Pęcherzyk żółciowy to dodatkowy narząd trawienny służący za
magazyn żółci. Gromadzi produkowaną przez wątrobę żółć, modyfikując ją
chemicznie i zagęszczając. Pęcherzyk związany jest z wątrobą, a przez to z
bioenergią pitta.
Pęcherz moczowy to narząd gromadzący mocz wydalany przez nerki. Mocz stale spływa do pęcherza
moczowego, wydalany jest zaś z niego okresowo przez
 cewkę moczową. Połączony jest z
nerkami moczowodami. Zarówno nerki jak i pęcherz moczowy oddziałują na zdrowie
kości, szpiku i narządów rozrodczych, przez co łączone są z bioenergią wata.
Tridosza, podobnie jak osierdzie, nie jest narządem w
zachodnim rozumieniu. Według ajurwedy, tridosza, czyli obszar działania trzech
bioenergii w korpusie, jest jednym z sześciu pustych narządów. Pusty, bowiem
korpus może być uważany za dużą wypełnioną rurę, przez którą przepływają bioenergie.