Kolejna z prakriti o wzajemnie redukujących się cechach. Wata zawiera elementy eteru i powietrza charakteryzujące się zimnem, suchością, lekkością, mobilnością, podczas gdy pitta składa się z ognia i wody a tym samym związana jest z ich cechami: ciepłem, intensywnością, płynnością. Praktyka równoważenia poprzez jogę prakriti wata-pitta powinna zasadzać się więc na powolnych, płynnych ruchach i wypracowywaniu stabilizacji, równowagi. Zwróć uwagę na zbytnią przewagę doszy wata – postępuj wtedy zgodnie z zaleceniami dla zbalansowania waty; lub przewagę doszy pitta – analogicznie przejdź wtedy w tryb jej neutralizowania. Zamiast skupiać się na intensywności i szybkości praktyki, utrzymuj wolniejsze tempo odpowiednio oddychając i postaraj się, żeby twoje ruchy były płynne. Z racji tego, że wata koncentruje się w obszarze miednicy i dołu brzucha a pitta w jego górnych częściach, regularna, systematyczna praktyka powinna obejmować:
– asany, które zwiększają nacisk na obszar miednicy i brzuch
– medytacyjne asany, które promują równowagę i skupienie
– stabilizujące asany z wygięciami do przodu i skrętami
– pranayamę i inne ćwiczenia oddechowe pozwalające na głębszą relaksację
– pozycje relaksacyjne
Najlepsze asany dla typu wata – pitta to: Surya Namaskar (Powitanie Słońca), Virabhadrasana (Wojownik), Utthita Parsvakonasana (Rozszerzony Kąt Boczny), Trikonasana (Trójkąt), Parivrtta Parsvakonasana (Pozycja odwróconego kąta), Ardha Chandrasana (Półksiężyc), Vriksasana (Drzewo), Garudasana (Orzeł), Salabhasana (Świerszcz), Dhanurasana (łuk) i Balasana (Dziecko). Pamiętaj, że pozycje odwrócone nie są korzystne dla pitty, jeśli są wykonywane zbyt długo.